Delfshaven, 12 jaar deelgemeente

In 1992 werd begonnen met voorbereidingen om Delfshaven om te vormen tot een deelgemeente. In 1994 was het zover. De deelgemeente was amper een feit, toen duidelijk werd dat de kersverse deelraad en het dagelijks bestuur voor een onwaarschijnlijk zware opdracht stonden. Door ontwikkelingen in het gemeentelijk drugsbeleid zag Delfshaven zich in korte tijd geconfronteerd met een teloorgang van leefbaarheid en handhaving, veroorzaakt door de instroom van drugsverslaafden, hun dealers, het criminele milieu eromheen en duizenden drugstoeristen uit binnen- en buitenland. De Delfshavense volkswijk Spangen gleed weg, de wijk verpauperde op een manier die in Nederland zelden of nooit was vertoond. Het vertrouwen van burgers in het openbaar bestuur en de rechtstaat verdween. Burgers namen het recht in eigen hand. Zou het de deelgemeente lukken om, in samenwerking met gemeente, politie en andere veiligheidspartners, het tij te keren? In de tussentijd moest de deelgemeente ook de reguliere taken uitvoeren op het gebied van welzijn, integratie, stadsvernieuwing en andere beleidsvelden. In ‘Delfshaven – 12 jaar deelgemeente’ wordt beschreven hoe de deelgemeente aanvankelijk als een aangeslagen bokser in de ring hing, maar zich na verloop van tijd wist te herpakken. Na twaalf jaar deelgemeentebestuur stond Delfshaven er beduidend beter voor dan in 1994. 2006, 64 pagina’s met kleurenfoto’s.